کوه‌های آن بالا ! . . . کوه‌های پوشیده از برف «پلوتو» !


این تصویر در اندازه ی بسیار بزرگ تر (۳.۳۷ مگ)

دانشمندان ماموریت «نیوهورایزنز» زنجیره ای از کوه های پوشیده از برفی سپید را بر پهنه ی تیره‌ی ناحیه ی «کاتولو» روی «پلوتو» یافته اند.

یکی از شناسایی ترین ویژگی های سطح پلوتو که به نام غیررسمی کاتولو (Cthulhu) خوانده می شود، از سمت باختر، از فلات بزرگ و پوشیده از یخ نیتروژنِ اسپوتنیک آغاز شده و تا حدود نیمی از کمربند استوایی پلوتو ادامه دارد. کاتولو با درازای نزدیک به ۳۰۰۰ کیلومتر و پهنای ۷۵۰ کیلومتر، کمی بزرگ تر از ایالت آلاسکا است.

کاتولو از دید ظاهری رنگ تیره ای دارد. از نظر دانشمندان دلیل این تیرگی آنست که سطح این ناحیه با لایه ای از تولین تیره رنگ - مولکول پیچیده ای که در اثر تابش آفتاب بر متان پدید می آید- پوشیده شده. بر روی ناحیه ی کاتولو انواع چشم انداز با زمین‌شناسی های گوناگون دیده می شود، از کوهستان تا دشت هموار، و از بخش های پر از دهانه تا سطح های ترک خورده و شکسته.

چارچوب میانی، نمای پیوستِ بخشی از چارچوب سرخ پررنگ سمت چپ است و یک رشته کوه به درازای ۴۲۰ کیلومتر را در جنوب خاوری کاتولو نشان می دهد. این بخش در میان دهانه ها جای گرفته و دره هایی باریک قله هایش را از هم جدا می کند. دامنه های بالاییِ بلندترین کوه ها با موادی به رنگ روشن پوشیده شده اند که بر زمینه ی سرخ تیره ی دشت های پیرامون به شدت نمایان است.

به گمان دانشمندان بیشتر این مواد تیره می تواند متانی باشد که در جو پلوتو چگالیده شده و به شکل برف بر ستیغ کوه های آن باریده. جان استنسبری، عضو گروه علمی نیوهورایزنز از بنیاد علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور مریلند می گوید: «این که تنها دامنه های بالایی کوه ها با این مواد پوشیده شده نشان می دهد که متان در آنجا احتمالا رفتاری مانند آب در جو زمین دارد: به شکل برف چگالیده شده و جاهای بلند را می پوشاند.»

در چارچوب سمت راست داده های پیوندیِ به دست آمده از یکی از دوربین های فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا به نام دوربین نور دیدنی چندطیفی/رالف (MVIC) را می بینیم. در این داده ها یخ متان به رنگ بنفش نمایانده شده و مقایسه ی آن با چارچوب میانی نشان می دهد که جای یخ های روشن روی ستیغ کوه ها تقریبا درست با پراکندگی یخ متان در ارتباط است.

وضوح تصویر پررنگ شده حدود ۶۸۰ متر در هر پیکسل است و چارچوب پیوست پهنه ای نزدیک به ۴۵۰ در ۲۲۵ کیلومتر را می پوشاند. فضاپیمای نیوهورایزنز این عکس را در روز ۱۴ ژوییه ی ۲۰۱۵، از فاصله ی تقریبی ۳۳۹۰۰ کیلومتری پلوتو و حدود ۴۵ دقیقه پیش از رسیدن به نزدیک ترین فاصله ی آن گرفته است.


منبع: یک ستاره در هفت آسمان