«وویتک کورتیکا» . . . حرفه‌ای . . . با سبکِ آلپاین !

جدا از  این صعودها، او مولف بسیاری از مقالات با موضوعِ صعود به زبان های لهستانی و انگلیسی است.

در سال١٩٨٠، سیستم گرید بندی صعودهای آزاد را  در لهستان راه اندازی نمود که به نام "مقیاس کورتیکا" یا "مقیاس کراکووسکا" نیز معروف هستند.

او در لهستان بسياري از  فری سولو های دشوار را به ثمر رسانده است.

در کوه های «تاترا»لهستان به صورت زمستانه، کوه های کشور «نروژ»، «مون بلانِ» آلپ، گشایش مسیرهای بسیاری  داشته است.

در سال١٩٧٢ و با صعود به سبکِ آلپاین در منطقه هندو کش،دیواره «آخِر چُق»و «کوه تز» ،صعودهای خود را در رشته کوه های قاره آسیا  آغاز کرد.

 در سال ١٩٧٣ پس از نخستین صعودِ  «ترول وال»در نروژ، (بلندترین صخره عمودی اروپا) تا حدی به دنیا معرفی شد.

هم نوردانِ او هیمالیانوردانِ بزرگی بودند. از آن میان می توان اسامی ذیل را نام برد:
 «الکس مکینتایر»، در سال های١٩٧۷، ١٩٧٨، ١٩٨٠ و ١٩٨١
 «جرزی کوکوشکا»،در سال های١٩٨١، ١٩٨٣ و ١٩٨۴
«دوگ اسکات» ،در سال ١٩٣٣ و در تلاش برای نانگاپاربات
 «ارهارد لورتان»در سال های١٩٨٨، ١٩٩٠ ،١٩٩١ و١٩٩٧
 «رینهولد مسنر» در سال ١٩٨٢ در تلاشِ صعود زمستانی چوآیو

باور او در صعودها  بر کوه نوردی  و صعودِ دیواره های بلند به صورت سبک بار و با کمترین تجهیزات و  پشتیبانی است و همواره در صعودهایش این سبک را دنبال کرده است.

-صخره نوردی

مسیرهای جدیدی را در صخره های لهستان با درجه بندی 8a و+8aگشایش نمود.
در سال ١٩٩٣، با صعودِ  فری سولو بر مسیری با درجه سختی+7c، سخت ترین صعودِ آن سالِ لهستان را به خود اختصاص داد.

-صعودها در رشته کوه های قاره آسیا:

-از سال  ١٩٧٢ با نخستین گشایش مسیر بر روی «کوه تز»افغانستان به ارتفاع ٧٠١۵متر، «آخِر چوق» افغانستان به ارتفاع ٧٠٢۵متر، هر دو از رشته کوه هندوکش و با تیمی لهستانی، صعود را در این قاره آغاز کرد.

- سال١٩٧۴، به عنوان عضوی از تیمِ نخستین صعود زمستانی به لوتسه،تا ارتفاع ٨٢۵٠ متری موفق به صعود شد.

-در سال ١٩٧۶،در تلاش برای صعود«کی دو» از یال شرقی،موفق به صعود تا ارتفاع ٧٩٠٠متری شد.

صعودها و گشایش مسیرهای بسیاری از این دست در رشته کوه های هندوکش، هیمالیا هند و نپال و قراقروم داشته است.

-سال١٩٨٨، برج  ترانگو  به ارتفاع ۶٢٣٩ متر به همراه«ارهارد لورتان» را صعود کرد.

-بیش از ۴بار تلاش برای صعود «کی دو» در سال های بین١٩٨٧ تا ٢٠٠٠ داشته است.

-از سال ١٩٨٠ تا ١٩٩٠ موفق به صعود و اغلب همراه با گشایش مسیرهای جدید و بسیار در  «دائولاگیری»؛ «برودپیک »؛ «گاشربروم١ و٢»؛ تراورسِ هر سه قله برودپیک (شمالی،مرکزی و اصلی)‌؛ «چوآیو» و  قله مرکزی«شیشاپانگما» شد.

در سال ٢٠١۶ به عنوان یک عمر دستاورد،  هشتمین کلنگ طلایی دوران  به او اختصاص داده شد.

-منبع:Wikipedia
-ترجمه‌وتنظیم:تحریریه«کوه‌نوشت»
-جهت بازنشر ذکر منبع نمائید.