با این وجود سکوی پرش گنجنامه همدان که با ارتفاع 45 متر، بلندترین بانجی جامپینگ کشور نیز به شمار میآید و در کنار دکل آن، بانجی بوستان ولایت تهران تا کنون هیچ محدودیتی برای حادثهجویی زنان قائل نشدهاند.
محدودیت برای حادثهجویی زنان در برخی دکلهای بانجی جامپینگ در حالی اعمال شده که بنابر اظهارات مدیران سکوهای پرش که ورود زنان به آنها آزاد است، تعداد زنان متقاضی برای جامپینگ بیشتر از مردان بوده است.
امیررضا بدری، مربی بانجی در بوستان ولایت میگوید: حدود 80 درصد افرادی که از بانجی میپرند، بانوانی هستند که میانگین سنی آنها 14 تا 60 سال است و تاکنون پیش نیامده که خانمی به بالای سکو برود و از پریدن منصرف شود، اما آقایانی بودهاند که از پریدن منصرف شدهاند.
بانجی جامپینگ مختص حادثهجویان است که در دهه 1950 رواج یافت و وقتی نخستین فیلم آن از شبکهی BBC پخش شد، طرفداران بسیاری پیدا کرد. سال 1979 کلوپ ورزشهای خطرناک انگلیس تصمیم گرفت این ورزش را به شکل مدرنتری اجرا کند، اگرچه بانیان آن دستگیر شدند، اما بعدها این ماجراجویی هیجانانگیز را به آمریکا بردند و توجه بسیاری را به آن جلب کردند.
بانجی جامپینگ در حال حاضر نه تنها یک ورزش، بلکه ماجراجویی برای حادثهجویانی است که فقط به پرش از سکوهای ساخته شدهی مرتفع، قانع نیستند و تمام نقاط بلندمرتبه مثل درهها، پلهای تاریخی، کوهها و برجهای مخابراتی را امتحان میکنند.
سکوی بانجی جامپینگ چهار محال و بختیاری با 55 متر ارتفاع در حومه روستای دو پلان بخش ناغان و مشرف به رودخانه کارون از جملهی این مناطق مرتفع طبیعی است که با وجود ناشناخته بودن، بین گردشگران و ورزشکاران خارجی طرفداران زیادی دارد.
برای رسیدن به این سکوی پرش که در نزدیکی مسیر کوچ عشایر، در مناطق حفاظت شده سبزکوه و هلن و اثر ملی لینچ قرار دارد، مسیرهای متنوعی طراحی شده تا گردشگران علاوهبر هوا، روی زمین هم ماجراجویی داشته باشند.