دکتر خانیکی بار دیگر بر سه عامل مهم مورد نیاز جامعه ایران یعنی «گفتگو»، «نهادهای مدنی» و «احزاب» اساره کرد و افزود: چون الان جامعه نسبت به وضعیت محیط زیست احساس خطر کرده است، محیط زیست در جایگاه بالاتری قرار گرفته است اما باید توجه داشته باشیم که جامعه در ریسک وضعیت جامعه را از حالت تعادل خارج می کند و در این حالت جامعه تصمیم درست نمی گیرد و به همین دلیل است که ما در همه جوانب نیازمند اعتدال و رسیدن به تعادل هستیم.
وی سپس به تحقیقی دربره نگرانی و دغدغه های ایرانیان که در نظرسنجی کشوری انجام گرفته اشاره کرد و گفت: اولین ریسک و نخستین نگرانی در بررسی صورت گرفته بحران آب است و سپس مسائل اقتصادی و تحولات قیمت و پس از این دو نگرانی بعدی شغل است. در رتبه چهارم آسیب های اجتماعی طلاق و اعتیاد قرار گرفته و رتبه پنجم درباره آلودگی هوا، بنابراین می بینیم که موضوع محیط زیست به میان 5 دغدغه اول ایرانیان آمده است.
خانیکی سپس با تاکید بر اینکه رسانه ها برانگیزاننده هستند و نمی توان رسانه ها را به جای نهادها به جای کارکردهای دیگر نظیر عرصه سیاست گذاشت به نیاز محیط زیست به «ارتباطات» پرداخت. این استاد ارتباطات همچنین با تاکید براینکه کاردکرد ارتباطات با گفتگو عملی می شود و کارکردرسانه با «اقناع» به آسیب شناسی وضعیت ارتباطات در سازمان حفاظت محیط زیست پرداخت.
وی یکی از آسیب های منجر به عدم گفتگو و نبود محیط زیست در ارتباطات را مرزبندی آن با عرصه سیاست عنوان کرد و توضیح داد: بسیاری از کارشناسان سعی می کنند تاکید کنند که حرفشان فنی و علمی است و سیاسی نیست. اما واقعیت این است که محیط زیست و نقش سازمان حفاظت محیط زیست در جابه جایی قدرت و ثروت بسیار مهم است و همین موضوع بسیار تعیین کننده است.
خانیکی به نقش سازمان حفاظت محیط زیست در جلوگیری از رسیدن منافع یک حرکت به گروهی به دلیل آسیب به محیط زیست یا عملکرد ناصحیح آن و دادن رانت به گروهی دیگر و رسیدن ثروت و ایجاد مافیا به این طریق اشاره و تاکید کرد: به همین دلیل محیط زیست یک مسئله سیاسی است و باید در گفتگوهای حوزه سیاست نقش داشته باشد.
وی با تاکید بر اینکه الان کار رسانه به ترسانیدن مردم نسبت به عواقب سوءمدیریت در محیط زیست محدود شده افزود: نقش اطلاع رسانی در زمینه محیط زیست پایین است و به عمومی کردن فرهنگ محیط زیست نیاز است. بنابراین باید تلاش کنیم القائات مشترک بین مردم و کارشناسان ایجادکنیم. نمونه این عدم داشتن زبان مشترک را می توان در راه انداختن کمپین 18درجه و عدم همراهی مردم دید.
استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی سپس به آسیب های عرصه رسانه اشاره کرد و گفت: یکی از آسیب های این عرصه تقلیل امر فنی به موضوع سیاسی است. تحقیقی در مورد عملکرد 4 رسانه صورت گرفته که نشان می دهد در دولت قبل منشا ریزگردها را خارج از ایران و در کشورهای عربستان، عراق و آمریکا و شخص صدام معرفی می کردند و همین رسانه ها در دولت کنونی عامل ریزگردها را داخلی و ناشی از سوءمدیریت سازمان حفاظت محیط زیست و شخص معصومه ابتکار دانسته اند. چنین وضعی به اطلاع رسانی در حوزه محیط زیست آسیب می زند.
منبع: دنیای سفر