ماجرای پیکر بی‌جان کوه‌نورد ژاپنی در ۶۶٠٠متری «اورست» چه بود؟!

... ادامه:

*تنها یک صعود از مسیر" جنوب غربی" بدون استفاده از کپسول اکسیژن، انجام شده است!

از نخستین صعودِ این مسیر توسط «دوگ اسکات»و«دوگال هستون»در سال١٩٧۵،تنها٣٠صعود دیگر از این مسیر صورت گرفته است، که از میان آنان تنها یک نفر توانسته است بدون کپسول اکسیژن صعود خود را انجام دهد...«جوزف جاست»!

 «جوزف»یکی از اعضای تیمی۴نفره اسلوواک ها بود که در پاییز١٩٨٨ به قله رسیدند.در بازگشت از قله،هر۴نفر جان خود را از دست دادند.
صعود موفقیت آمیز " انفرادی" از این مسیر پرشیب و خطرناک، تاکنون انجام نشده است.

در سال٢٠١٧، کوه نورد"اسلوواک" «ولادیمیر استربا»عنوان کرد که قصد صعود انفرادی از این مسیر را دارد که البته نهایتاً صعودِ خود را از مسیر نرمال تا ارتفاع ٨٧۵٠متری «قله جنوبی» و بدون کپسول اکسیژن، انجام داد و  پایانی تلخ نیز به همراه داشت... مرگ در اثر بیماری ارتفاع در گردنه جنوبی!

*میزان بیماری «نوبوکازوکوریکی» چقدر بود؟!
با  تاریخچه ای که در مورد صعودهای دیواره جنوب غربی اورست،عنوان شد، شانس «کوریکی» برای صعود انفرادی بسیار پایین بود. حتی اگر در بالاترین وضعیت جسمانی نیز به سر می برد! ...که البته در شرایط جسمانی خوبی هم به سر نمی برد.

او پس از رسیدن به بیس کمپ، دچار سرفه های شدید شد.

حتی ٢روز پیش از مرگش، از ادامه سرفه هایش شکایت داشت.
آن زمان، «کوریکی» چادرش را در ارتفاع ٧۴٠٠ متر، برپا کرد...در طول شب حال عمومی او رو به وخامت رفت و در نهایت به گفته نویسنده  «فیس بوکش » مجبور به ترک ارتفاع و بازگشت به پائین شد.

اما پس از آن روز،دیگر هیچ اثری از وی مشاهده نشد.
اعضایِ تیم رصد که پیش تر، صعود او را از یال نوپتسه فیلمبرداری نموده بودند، بالاخره توانستند او را پیدا کنند.
با توجه به شرایط پیکر او، احتمالا حدود ١٠٠ تا ٢٠٠متر،سقوط داشته است.

*آیا واقعا «نوبوکازو»اعتقاد بر صعود انفرادی از آن مسیر، داشته است؟

طبق اظهارات کوه نورد ژاپنی«کن نوگوچی» در روزنامه«آساهی شیمبون»،
به هیچ وجه این گونه فکر نمی کند.

 «کن»می گوید که با توجه به بعضی نکات، او باور دارد که«نوبوکازو»هدفش فقط گام گذاشتن بر روی قله بوده است.

 «نوبوکازو» در ٧تلاش پیشین خود بر «اورست»،۶تلاش در پاییز داشت،
او در سال ٢٠١٢،به دنبالِ صعود از مسیر یال غربی بود،  که دچار سرمازدگی شدید در ناحیه انگشتان دستش شد و نه انگشت خود را نهایتاً از دست داد.

در سال٢٠١۵ مجددا به  «اورست»از مسیر نرمال جنوبی و به صورت انفرادی بازگشت.
بعد از آن در پاییز ٢٠١۶ تلاشی بر مسیر شمالی داشت و نهایتاً  بهار ٢٠١٨ تلاش بر مسیر جنوب غربی!

در واقع  «نوبوکازو»هر بار فقط آرزوهایش را افزایش داد.

طبق نظر  «یوساهیرو هاناتانی» کوه نورد ژاپنی و دوستِ"نوبوکازو" اگر تنها وی بر مسیر جنوب شرقی تمرکز می کرد، او شانس خوبی برای صعودِ بدون اکسیژن داشت... البته به صورت انفرادی، خیر!

آن چیز که در مورد«نوبوکازو کوریکی» واضح است، تحت فشار بودنِ بیش از حد او به واسطه برنامه های بزرگش و به ثمر نرسیدن یکایک آنان بوده است!

*منبع:DW
*ترجمه‌وتنظیم:تحریریه«کوه‌نوشت»
*جهت بازنشر ذکر منبع نمائید.

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه سازی

ثبت نام

روزنه

آرشیو مطالب

«حسین رضایی»
ایمیل: این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

پیشخوان:

بازگشت دوباره
آناپورنا ۱۳۹۸/۰۴/۲۹ ۱۳:۱۱
ماگما ده ساله شد!
ماگما ۱۳۹۷/۰۷/۲۹ ۰۸:۴۴